1.1 budda
Definicja: (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w buddyzmie: człowiek oświecony;Część mowy: rzeczownik
Wymowa (IPA): ˈbudːa
2.1 budda
Definicja: posążek lub posąg buddy (1.1)Część mowy: rzeczownik
Wymowa (IPA): ˈbudːa
Budda rzeczownik rel.- odmiana: Budda
| słowo | liczba | przypadek | rodzaj |
|---|---|---|---|
| Budda | pojedyncza | mianownik | męski osobowy |
| Buddach | mnoga | miejscownik | męski osobowy |
| Buddami | mnoga | narzędnik | męski osobowy |
| Buddą | pojedyncza | narzędnik | męski osobowy |
| Buddę | pojedyncza | biernik | męski osobowy |
| Buddo | pojedyncza | wołacz | męski osobowy |
| Buddom | mnoga | celownik | męski osobowy |
| Buddowie | mnoga | mianownik wołacz | męski osobowy |
| Buddów | mnoga | dopełniacz biernik | męski osobowy |
| Buddy | mnoga | mianownik biernik wołacz | męski zwierzęcy |
| Buddy | pojedyncza | dopełniacz | męski osobowy |
| Buddzie | pojedyncza | celownik miejscownik | męski osobowy |