1.1 budulcowy

Definicja: z użyciem którego coś się buduje
Część mowy: przymiotnik
Wymowa (IPA): ˌbudulˈʦ̑ɔvɨ

budulcowy przymiotnik - odmiana: budulcowy

słowoliczbaprzypadekrodzajstopień
budulcowapojedyncza mianownik wołacz żeński równy
budulcowąpojedyncza biernik żeński równy
budulcowąpojedyncza narzędnik żeński równy
budulcowemnoga biernik męski zwierzęcy męski rzeczowy żeński nijaki równy
budulcowemnoga mianownik wołacz męski zwierzęcy męski rzeczowy żeński nijaki równy
budulcowepojedyncza biernik nijaki równy
budulcowepojedyncza mianownik wołacz nijaki równy
budulcowegopojedyncza biernik męski osobowy męski zwierzęcy równy
budulcowegopojedyncza dopełniacz męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy nijaki równy
budulcowejpojedyncza celownik żeński równy
budulcowejpojedyncza dopełniacz żeński równy
budulcowejpojedyncza miejscownik żeński równy
budulcowemupojedyncza celownik męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy nijaki równy
budulcowimnoga mianownik wołacz męski osobowy równy
budulcowo
budulcowypojedyncza biernik męski rzeczowy równy
budulcowypojedyncza mianownik wołacz męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy równy
budulcowychmnoga biernik męski osobowy równy
budulcowychmnoga dopełniacz męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy żeński nijaki równy
budulcowychmnoga miejscownik męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy żeński nijaki równy
budulcowymmnoga celownik męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy żeński nijaki równy
budulcowympojedyncza narzędnik męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy nijaki równy
budulcowympojedyncza miejscownik męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy nijaki równy
budulcowymimnoga narzędnik męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy żeński nijaki równy

Hasła poprzednie i następne w słowniku