1.1 budrzanin

Definicja: mieszkaniec Budr
Część mowy: rzeczownik
Hipernimy: mieszkaniec

budrzanin rzeczownik - odmiana: budrzanin

słowoliczbaprzypadekrodzaj
budrzanmnoga dopełniacz biernik męski osobowy
budrzanachmnoga miejscownik męski osobowy
budrzanamimnoga narzędnik męski osobowy
budrzaniemnoga mianownik wołacz męski osobowy
budrzaninpojedyncza mianownik męski osobowy
budrzaninapojedyncza dopełniacz biernik męski osobowy
budrzaninempojedyncza narzędnik męski osobowy
budrzaniniepojedyncza miejscownik męski osobowy
budrzaniniepojedyncza wołacz męski osobowy
budrzaninowipojedyncza celownik męski osobowy
budrzanommnoga celownik męski osobowy
budrzanymnoga mianownik biernik wołacz męski zwierzęcy

Hasła poprzednie i następne w słowniku