1.1 bucior
Definicja: (zgrubienie) od butCzęść mowy: rzeczownik
1.2 bucior
Definicja: (potocznie, potoczny) duży, ciężki butCzęść mowy: rzeczownik
bucior rzeczownik pot.- odmiana: bucior
słowo | liczba | przypadek | rodzaj |
---|---|---|---|
bucior | pojedyncza | mianownik biernik | męski rzeczowy |
buciora | pojedyncza | dopełniacz | męski rzeczowy |
buciorach | mnoga | miejscownik | męski rzeczowy |
buciorami | mnoga | narzędnik | męski rzeczowy |
buciorem | pojedyncza | narzędnik | męski rzeczowy |
buciorom | mnoga | celownik | męski rzeczowy |
buciorowi | pojedyncza | celownik | męski rzeczowy |
buciorów | mnoga | dopełniacz | męski rzeczowy |
buciory | mnoga | mianownik biernik wołacz | męski rzeczowy |
buciorze | pojedyncza | miejscownik | męski rzeczowy |
buciorze | pojedyncza | wołacz | męski rzeczowy |
bucior | pojedyncza | mianownik | męski zwierzęcy |
buciora | pojedyncza | dopełniacz biernik | męski zwierzęcy |
buciorach | mnoga | miejscownik | męski zwierzęcy |
buciorami | mnoga | narzędnik | męski zwierzęcy |
buciorem | pojedyncza | narzędnik | męski zwierzęcy |
buciorom | mnoga | celownik | męski zwierzęcy |
buciorowi | pojedyncza | celownik | męski zwierzęcy |
buciorów | mnoga | dopełniacz | męski zwierzęcy |
buciory | mnoga | mianownik biernik wołacz | męski zwierzęcy |
buciorze | pojedyncza | miejscownik | męski zwierzęcy |
buciorze | pojedyncza | wołacz | męski zwierzęcy |
Hasła poprzednie i następne w słowniku
brzytwodzióbbsm.BTBTEbububble gumbubekbubelbucBucefałbuchaćbuchalterbuchanieBucharabucharczykbucharkabucharskibuchnąćbuchnięciebuchsbuchtabuchtowaniebuchwelbucić siębucikBuczaczbuczekbucznośćbudabudańskiBudapesztbudapesztańskibudapesztenkabudapeszteńczykbudapeszteńskiBuddabuddyjskibuddystabuddystkabuddyzmbuderskibudka telefonicznabudkabudkarzbudniczybudnikbudnybudowa ciałabudowa