1.1 buddyzm
Definicja: (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) system filozoficzno-etyczny, którego założycielem był Siddhārtha Gautama;Część mowy: rzeczownik
Hiponimy: lamaizm, zen
Hipernimy: religia
Wymowa (IPA): ˈbudːɨsm̥
buddyzm rzeczownik - odmiana: buddyzm
| słowo | liczba | przypadek | rodzaj |
|---|---|---|---|
| buddyzm | pojedyncza | mianownik biernik | męski rzeczowy |
| buddyzmach | mnoga | miejscownik | męski rzeczowy |
| buddyzmami | mnoga | narzędnik | męski rzeczowy |
| buddyzmem | pojedyncza | narzędnik | męski rzeczowy |
| buddyzmie | pojedyncza | miejscownik | męski rzeczowy |
| buddyzmie | pojedyncza | wołacz | męski rzeczowy |
| buddyzmom | mnoga | celownik | męski rzeczowy |
| buddyzmowi | pojedyncza | celownik | męski rzeczowy |
| buddyzmów | mnoga | dopełniacz | męski rzeczowy |
| buddyzmu | pojedyncza | dopełniacz | męski rzeczowy |
| buddyzmy | mnoga | mianownik biernik wołacz | męski rzeczowy |
Hasła poprzednie i następne w słowniku
bucharkabucharskibuchnąćbuchnięciebuchsbuchtabuchtowaniebuchwelbucić siębucikbuciorBuczaczbuczekbucznośćbudabudańskiBudapesztbudapesztańskibudapesztenkabudapeszteńczykbudapeszteńskiBuddabuddyjskibuddystabuddystkabuderskibudka telefonicznabudkabudkarzbudniczybudnikbudnybudowa ciałabudowabudować zamki na lodziebudowaćbudowaniebudowlabudowlaniecbudowlankabudowlanybudowlowybudownictwobudowniczybudownikbudownybudrzaninbudrzankabuduarowość