1.1 buderski

Definicja: związany z Budrami, dotyczący Budr
Część mowy: przymiotnik

buderski przymiotnik - odmiana: buderski

słowoliczbaprzypadekrodzajstopień
buderscymnoga mianownik wołacz męski osobowy równy
buderskapojedyncza mianownik wołacz żeński równy
buderskąpojedyncza biernik żeński równy
buderskąpojedyncza narzędnik żeński równy
buderskipojedyncza biernik męski rzeczowy równy
buderskipojedyncza mianownik wołacz męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy równy
buderskichmnoga biernik męski osobowy równy
buderskichmnoga dopełniacz męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy żeński nijaki równy
buderskichmnoga miejscownik męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy żeński nijaki równy
buderskiemnoga biernik męski zwierzęcy męski rzeczowy żeński nijaki równy
buderskiemnoga mianownik wołacz męski zwierzęcy męski rzeczowy żeński nijaki równy
buderskiepojedyncza biernik nijaki równy
buderskiepojedyncza mianownik wołacz nijaki równy
buderskiegopojedyncza biernik męski osobowy męski zwierzęcy równy
buderskiegopojedyncza dopełniacz męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy nijaki równy
buderskiejpojedyncza celownik żeński równy
buderskiejpojedyncza dopełniacz żeński równy
buderskiejpojedyncza miejscownik żeński równy
buderskiemupojedyncza celownik męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy nijaki równy
buderskimmnoga celownik męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy żeński nijaki równy
buderskimpojedyncza narzędnik męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy nijaki równy
buderskimpojedyncza miejscownik męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy nijaki równy
buderskimimnoga narzędnik męski osobowy męski zwierzęcy męski rzeczowy żeński nijaki równy
budersko
buderskucelownik

Hasła poprzednie i następne w słowniku