1.1 budapesztenka
Definicja: mieszkanka BudapesztuCzęść mowy: rzeczownik
Hipernimy: mieszkanka
Wymowa (IPA): ˌbudapɛˈʃtɛ̃nka
budapesztenka rzeczownik - odmiana: budapesztenka
słowo | liczba | przypadek | rodzaj |
---|---|---|---|
budapesztence | pojedyncza | celownik miejscownik | żeński |
budapesztenek | mnoga | dopełniacz | żeński |
budapesztenka | pojedyncza | mianownik | żeński |
budapesztenkach | mnoga | miejscownik | żeński |
budapesztenkami | mnoga | narzędnik | żeński |
budapesztenką | pojedyncza | narzędnik | żeński |
budapesztenkę | pojedyncza | biernik | żeński |
budapesztenki | mnoga | mianownik biernik wołacz | żeński |
budapesztenki | pojedyncza | dopełniacz | żeński |
budapesztenko | pojedyncza | wołacz | żeński |
budapesztenkom | mnoga | celownik | żeński |
Hasła poprzednie i następne w słowniku
bucBucefałbuchaćbuchalterbuchanieBucharabucharczykbucharkabucharskibuchnąćbuchnięciebuchsbuchtabuchtowaniebuchwelbucić siębucikbuciorBuczaczbuczekbucznośćbudabudańskiBudapesztbudapesztańskibudapeszteńczykbudapeszteńskiBuddabuddyjskibuddystabuddystkabuddyzmbuderskibudka telefonicznabudkabudkarzbudniczybudnikbudnybudowa ciałabudowabudować zamki na lodziebudowaćbudowaniebudowlabudowlaniecbudowlankabudowlanybudowlowy