1.1 buddysta
Definicja: (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyznawca buddyzmuCzęść mowy: rzeczownik
Wymowa (IPA): budˈːɨsta
buddysta rzeczownik - odmiana: buddysta
| słowo | liczba | przypadek | rodzaj |
|---|---|---|---|
| buddysta | pojedyncza | mianownik | męski osobowy |
| buddystach | mnoga | miejscownik | męski osobowy |
| buddystami | mnoga | narzędnik | męski osobowy |
| buddystą | pojedyncza | narzędnik | męski osobowy |
| buddystę | pojedyncza | biernik | męski osobowy |
| buddysto | pojedyncza | wołacz | męski osobowy |
| buddystom | mnoga | celownik | męski osobowy |
| buddystów | mnoga | dopełniacz biernik | męski osobowy |
| buddysty | mnoga | mianownik biernik wołacz | męski zwierzęcy |
| buddysty | pojedyncza | dopełniacz | męski osobowy |
| buddyści | mnoga | mianownik wołacz | męski osobowy |
| buddyście | pojedyncza | celownik miejscownik | męski osobowy |
Hasła poprzednie i następne w słowniku
Bucharabucharczykbucharkabucharskibuchnąćbuchnięciebuchsbuchtabuchtowaniebuchwelbucić siębucikbuciorBuczaczbuczekbucznośćbudabudańskiBudapesztbudapesztańskibudapesztenkabudapeszteńczykbudapeszteńskiBuddabuddyjskibuddystkabuddyzmbuderskibudka telefonicznabudkabudkarzbudniczybudnikbudnybudowa ciałabudowabudować zamki na lodziebudowaćbudowaniebudowlabudowlaniecbudowlankabudowlanybudowlowybudownictwobudowniczybudownikbudownybudrzanin